Recensie Jazzenzo 10 mei 2011
 
De Nazaten & James Carter – For Now
bezetting: Robby Alberga gitaar; Klaas Hekman sopraan- en bassaxofoon, fluit; Carlo Ulrichi Hoop percussie; Keimpe de Jong sopraan-, alt- en tenorsaxofoon; Gregory Kranenburg snaredrum; Chris Semmoh skratyi, snaredrum; Michael Simon trompet; Patrick Votrian trombone en sousafoon, James Carter baritonsaxofoon
opgenomen: 18 en 19 november 2009 in Fattoria Studio Osnabrück
release: 2011
label: Strotbrock
tracks: 6
tijd: 44.32
website: www.nazaten.nldoor: Rinus van der Heijden

De Nazaten blijft een gezelschap dat je bij elke toon of noot blij verrast. Hoewel de groep het vooral moet hebben van live-optredens, heeft het hofje nu een studioplaat gemaakt, waarbij het lijkt of het voor vele duizenden toehoorders speelt. Enthousiasme, doorleefdheid en vooral dansbaarheid maken van ‘For Now’ niet alleen een gemakkelijk toegankelijke cd, maar vooral een luisterplaat. Als je tenminste met De Nazaten de diepte in durft te gaan.
In november 2009, midden in een tournee door Nederland en Suriname doken De Nazaten met hun speciale gast James Carter de befaamde Fattoria Studio in het Duitse Osnabrück in. Zes stukken, doorleefd doordat ze tijdens de tournee al zo vaak en vanuit verschillende hoeken waren gespeeld, zijn voldoende om van ‘For Now’ een opmerkelijk album te maken.

‘For Now’ opent overrompelend met ‘Pasportica allochtonica’ van Robby Alberga. Op een meer dan aanstekelijk kaseko-ritme dansen De Nazaten je huiskamer binnen, achterna gezeten door James Carter, die met zijn baritonsaxofoon de zaak alleen maar meer opjut. Dat gebeurt overigens over de gehele linie: Carters diep-bonkende geluid is als pindakaas over een boterham gesmeerd.

Het is niet alleen feestvreugde wat de klok slaat. Er zijn mooie, indringende vrije improvisaties te horen, in ‘When Copy meets Bu’ wordt teruggeschakeld naar jazzorkestratie van zo’n zestig jaar geleden en in ‘Carter kaseko’ zoeken tekst en skratyiklanken van Chris Semmoh de beste kant van wereldmuziek op.

‘For Now’ is opnieuw een duizelingwekkend amalgaam van ritmes, pakkende melodieën, fraai uitgespreide harmonieën, maar vooral van overlopend vakmanschap. En een waardige opvolger van ‘Skratyology’, ook al zo’n maf ankerpunt in de geschiedenis van de Nederlandse improvisatiemuziek.