Bigi Yari Be Nazaten 20 years

Omdat we dit jaar 20 jaar bestaan en dat uitgebreid gaan vieren, plaatsen we met enige regelmaat tori over de muzikanten van De Nazaten en hun gasten op onze website www.nazaten.nl en Facebookpagina.

Franklin 'Copy' Ardin (1937-2002), allround percussionist en drummer, leverde van 1995 tot 1999 een onvergetelijke bijdrage aan het repertoire van de Nazaten. Zijn losse feel en klankgevoeligheid is het best te horen op onze eerste tape waarin hij uit een enkele snaredrum de sound van een heel drumstel, conga's en timbalen wist te toveren. Twee jaar later maakten we met hem onze eerste CD Kownu boi ė dansi (Pan 163cd). Met Franklin vierde De Nazaten successen op podia en festivals voor wereldmuziek en jazz: Theaterpark Hoboken, de Parade, Dunya festival, de Zomer Jazz Fiets Tour in Groningen en het North Sea Jazz Festival in Den Haag; en ging met hem op tournee door Portugal.

Geboren in 1937 in Paramaribo maakte hij al op jonge leeftijd naam als drummer in het Casino en als enige niet-militair in de Swingmasters.

Hij was de eerste drummer in Suriname met een volledig drumstel. Gitarist Robby Alberga herinnert zich: 'dat ik als kleine jongen erg onder de indruk was van die grote man die op zijn drumstel een "Oneman show" gaf in het Star Theater, omdat ik een drumstel toen nog vooral zag als onderdeel van een band.' Franklin was een groot voorbeeld voor veel drummers in Suriname en Nederland, waaronder Eddy Veldman en Gregory Kranenburg .

Over zijn bijnaam 'Copy' zijn verschillende verhalen in omloop. Volgens Marcel Weltak in zijn boek Surinaamse muziek in Nederland en Suriname (Kosmos ISBN 90 21593009) dankt Franklin deze aan het feit dat hij vaak als 'copy' van zijn grote voorbeeld Art Blakey werd beschouwd. Volgens zijn broer dankt hij zijn bijnaam aan boekbinderij Coppens kopij waar hij werkte voordat hij fulltime muzikant werd. Begin jaren zestig kwam hij naar Nederland. In Den Haag runde hij aan de Amsterdamse Veerkade het café en de oefenruimte 'Sweet Smoke', met zijn onafscheidelijke hond Lanka, een Doberman waarvan de oren en de staart niet geknipt waren.

Tijdens ons eerste bezoek aan Suriname in 2002/2003, drie jaar na zijn overlijden, speelden we ons laatste concert op het terras van Tori Oso vlakbij de straat waar Franklin vroeger woonde. In het laatste nummer Mi Sen a Boi kroop de geest van Copy in ons en ging het dak er volledig af.